خوشبختی الكـی

خدايا شكرت
كه آنقدر پول دارم
كه هر روز تاكسی سوار شوم
و توي صف كيلومتری اتوبوس نايستم

خدايا شكرت
كه آنقدر پول نـدارم
كه ماشين بخرم
و توي ترافيك وحشتناك ساعت شش
از كلاچ و ترمز گرفتن
آرتروز مچ پا و سندرم كف پا بگيرم


.

گـر درآيـد عاقلی، گــو راه نيست

هيچ‌وقت نفهميدم فلسفۀ داشتن عقل چيست
آن‌هم وقتی قرار است بيشتر وقت‌ها به دل ببازد
و بقيۀ مواقع هـم به اسم مصلحت و سرنوشت
راهش بن‌بست شــود


.

سازهای مخالف ما

چند روزی است كه دارم به الكترون‌ها فكر می‌كنم
كه چطور با اسپــين‌های مخالفشان
پيوند كووالانسی می‌سازند...

راستی،
می‌دانستی كه پيوند جامد كووالانسی
از هر پيوند ديگری قوی‌تر است؟


.

غربت باران پاييزي

هوا گرفتـه
بايد پرده‌ها را كشيد تا چيزي نديد
يك كيك شكلاتي گردويي پخت
يك فنجان چاي تازه دم ريخت
و به يك موزيك شاد گوش داد؛
اين‌طوري آدم گرفتگي هوا را نمي‌فهمد

اما دلت اگر گرفته باشد...

دل كه پرده ندارد


.

كوزه‌گــر از كوزة شكستـه آب مي‌خورد

آدم‌هاي احمق مثل تو نادرند
آن‌ها كه خيلي واقع‌بينانه
فضاي سيستماتيك هر چيزي را
به‌سادگي براي ديگران مدل مي‌كنند
و در تشريح جزئيات ضروري
و حذف بي‌خودي‌جات
خبره هستند؛

اما در واقع‌بين كردن دل خودشان
مثل خر توي گل مانده‌اند
و به‌دنبال رد موهوم رؤياهاي جوان‌مرگ‌شده‌شان
هر روز بيشتر توي باتلاق حماقت فرو مي‌روند


.

جانت را بچسب رفيق... اميد كيلو چند؟

به اميـد يك اتفاق خارق‌العاده
مي‌شود تا صبح بيدار ماند
يا مي‌شود تا صبح خوابيد

فرقش اين است كه اگر صبح شد و خبري نشد
لااقل از جـانت مايه نگذاشتي
و سوزش سركار ماندن كمتر مي‌شود


.

چندضلعي زندگـي

قبلاًها يك گوشة زندگي را كه مي‌گرفتي
يك گوشة ديگرش در مي‌رفت،

اما جديداً تا مي‌آيي يك گوشة زندگي را بگيري
چهار پنج‌تا گوشه‌اش از دستت در مي‌رود.

اين‌روزها انگار معني تلاش كردن
حركتِ رو به جلو نيست،
در جا زدن هم نيست،
كند كردنِ شتابِ سقوط است


.

اِحيــــاء

دلم به خانه‌تكاني امسال خدا خوش است
شايد موقع تميزكردن گوشه و كنارهاي خانه‌اش
صندوقچة كوچك دعاهاي مرا ببـيند


.

منطقـي بودن

به تعداد اثرهاي انگشت رو كرة زمين،
منطق وجود دارد
و همه از اينكه چرا ديگران منطق كاملاً بديهي‌شان را درك نمي‌كنند
انگشت به دهانند.

با اين اوصاف
من مانده‌ام كه آن كدام بي‌اثرانگشتي بود
كه ارسطو را تابوي منطق كرد


.

بال بال زدن

ابوسعيد ابوالخيـر مي‌گويد
شكي نيست كه درماني هست

اما هيچ جايي نگفته كه درمان مذكور الزاماً براي بشـر دست‌يافتني است


.

راهـي براي رفتـن نيست

اطراف را نگاه مي‌كنم و هيچ ديواري در هيچ‌جا نمي‌بينم
تنها در لحظة حركتم، جلوي پايم پرتگاهي بنا مي‌شود
آن قدر عميق كه گمانم اگر در آن بيافتم،
شايد نتوانم قبل از موعد تعيين‌شده براي مرگم بميرم


.

نخود سيــاه

ساكت و آرام توي جهنم نشسته بود

مجازاتش اين بود كه آنقدر فكر كند

تا بفهمد به كدامين جرم خدايش به جهنم تبعيدش كرده است

.

جاودانــه

تنش را شكافت
و درونش را تراشيد

نه عصبي، نه رگي، نه حتي دلي... همه را بيرون ريخت

و لبخندش را براي كساني كه دوست مي‌داشت، تاكسيدرمي كرد


.

يد الله فوق ايديهـــم

خدا از آدم‌هاي كاردرست بدش مي‌آيد
همان‌هايي كه براي آينده‌شان تلاش مي‌كنند
و مي‌خواهند خودشان زندگي‌شان را بسازند

براي همين خيلي راحت قدرت‌نمايي مي‌كند
و حالشان را مي‌گيرد
شايد چون فكر مي‌كند آن‌ها دارند پا توي كفش خدا مي‌كنند

آخر، سرنوشت را نوشتن فقط كار خداست، نه آدم‌ها
حالا هر چقدر هم كه مي‌خواهند كاردرست باشند


.

مرگ ايدئولوژي

مي‌گويند زمان خاطرات را بي‌رنگ مي‌كند؛

نمي‌دانم چرا به جاي خاطراتم،
باورهايم رنگ مي‌بازند


.

رؤياهاي پوچ

توهـــم هيچ‌گاه جسم يخ‌زدة كسي را گرم نكرده است

حتي دخترك كبريت فروش قصه را


.

زندگي آريتميک

زندگي مثل آهنگ فيلم يوزارسيف است
گاهي وقت‌ها تند و اکشن مي‌شود و ثانيه‌هايش يورتمه مي روند
گاهي وقت‌ها هم يواش است و لحظه‌هايش کــش مي‌آيند

به هر حال در مزخرف بودن هر دوي ‌آن‌ها هيچ شکي نيست


.

كـــم نيار

بغض‌هاي دلم
مثل آب پشت يك سد
آمادة طغيانند


اما هنوز پطرس وجودم كمي نا دارد

.