۱۳۸۸ بهمن ۱, پنجشنبه

خوشبختی الكـی

خدايا شكرت
كه آنقدر پول دارم
كه هر روز تاكسی سوار شوم
و توي صف كيلومتری اتوبوس نايستم

خدايا شكرت
كه آنقدر پول نـدارم
كه ماشين بخرم
و توي ترافيك وحشتناك ساعت شش
از كلاچ و ترمز گرفتن
آرتروز مچ پا و سندرم كف پا بگيرم


.